Biżuteria buddyzmu tybetańskiego

Historia biżuterii buddyjskiej

Nasza biżuteria tybetańska nie pochodzi z Tybetu, ale jest wykonana przez rzemieślników żyjących w społecznościach tybetańskich w północnych Indiach i Nepalu. Duże społeczności tybetańskie uciekły z Tybetu, anektowanego przez Chiny w latach pięćdziesiątych, by osiedlić się w Indiach i Nepalu. Ponadto Dalajlama i tybetański rząd na uchodźstwie znajdują się w Dharamsali na północy Indii.

Materiały i symbolika biżuterii tybetańskiej

Nasza biżuteria buddyjska tybetańska jest w całości wykonana ręcznie, z naturalnych materiałów, takich jak kamienie półszlachetne, nasiona roślin i koraliki drewniane. Inne klejnoty są z obrobionego litego srebra, w szczególności pierścienie do medytacji i inne dzieła z symbolami buddyzmu: drzewo życia, ziarno życia, mandale ... Te pożyteczne klejnoty są wektorami uspokojenia, źródłem wyciszenia i czasami służą jako wsparcie dla medytacji .

Dusza tybetańskiej biżuterii

Biżuteria nigdy nie była noszona przez Tybetańczyków tylko po to, by się upiększyć. Rzeczywiście, biżuteria tybetańska jest związana z buddyzmem lub służy jako amulety. Obecnie najbardziej znane na Zachodzie są naszyjniki i małe bransoletki, rodzaj tybetańskiego różańca, który mnisi wykonują recytując 100 modlitw (108 paciorków: 100 modlitw i 8 pominięć). Te malas są teraz dostępne w naszyjnikach, wielowarstwowych bransoletkach lub cienkich bransoletkach.

Amulety i posiadacze szczęścia

W przeszłości biżuteria była używana jako rezerwa bankowa lub jako wskaźnik statusu społecznego. Większość biżuterii wykonanej z metali szlachetnych, srebra lub złota, uważano za pomyślną i przynoszącą szczęście. W południowym Tybecie kobieta, która nie nosiła ozdobnego nakrycia głowy, była oznaką pecha. Doprowadziło to do tego, że kobiety spały w swoich ogromnych nakryciach głowy do lat pięćdziesiątych XX wieku.

Biżuteria tybetańska, symbol społeczny

Dla mężczyzn biżuteria była symbolem ich pozycji w społeczeństwie. Podobnie jak pistolet, miecz i siodło, amulet mężczyzny był wskaźnikiem statusu społecznego. "Pistolet, miecz", widzę stąd twoje zdziwienie, ale tak, niektórzy Tybetańczycy byli świetnymi wojownikami. Tybetańczycy z Kham, lepiej znani jako Khampa / Khamba, są tradycyjnie znani jako wojownicy Tybetu. Khampa podążają za inną znaną gałęzią buddyzmu.

Czy to z Pekinu, czy Lhasy, Khampowie zawsze stawiali opór obcokrajowcom. W swojej długiej historii Khampa walczyli z każdym, kto próbował osiedlić się na ich terenie. Na początku XX wieku Khampa zabił kilku europejskich i amerykańskich odkrywców - w tym Jules-Léon Dutreuil de Rhins, Louis Victor Liotard i Albert Shelton. Kham to jeden z trzech głównych regionów Tybetu. Kham jest dwukrotnie większy od Szwecji czy Kalifornii.