Cnoty turmalinu

Cnoty turmalinu

Turmalin to wspaniały klejnot o tak różnorodnych kolorach, jak tęcza. Szeroka gama kolorów: czarny, zielony, brązowy, żółty, czerwony, różowy, niebieski, żółty, bezbarwny lub wielokolorowy, pochodzi z różnych pierwiastków chemicznych, które go tworzą: żelaza, manganu, niklu, kobaltu, tytanu ... pochodzi od syngaleskiego słowa (języka używanego na Sri Lance) „tournamal”, co oznacza „kamień o mieszanych kolorach”. Turmalin, choć obecny na wszystkich kontynentach, jest szeroko importowany do Europy przez holenderskich żeglarzy przywożących go z Królestwa Cejlonu.

Większość dzisiejszych turmalinów pochodzi z Brazylii. Pozostałe główne złoża znajdują się w Afganistanie, Indiach, Madagaskarze, Sri Lance, Tanzanii, Birmie, Rosji i Tajlandii.

lithotherapy

Turmalin jest znany ze swoich właściwości elektrycznych, które zapewniają mu ochronę organizmu przed elektrycznością statyczną i falami radiowymi pochodzącymi z wszelkiego rodzaju urządzeń elektrycznych. W litoterapii turmalin działa jako środek odtruwający. Kryształy te sprzyjają relaksacji ciała i umysłu.

Anegdota

Uważa się, że pierwsze turmaliny odkryli konkwistadorzy w Brazylii w XVI w. W tamtym czasie zakładano, że te zielone turmaliny były szmaragdami. Dopiero w XIX wieku naukowcy zdali sobie sprawę, że te kamienie mają swój własny rodzaj minerału.

Utrzymanie twoich kamieni szlachetnych

Turmalin ma twardość 7. Jest to klasa na 10, przy czym 10 to najtwardszy kamień, diament. Jest to bardzo mocny i odporny na uderzenia kamień półszlachetny.

Aby utrzymać turmaliny, po prostu umyj je w czystej wodzie. To drobny kamień, którego nie trzeba czyścić. Aby naładować turmalin wystarczy wystawić go na działanie światła słonecznego lub księżyca.

Dobra biżuteria

Omyoki oferuje biżuterię z turmalinu, zaprojektowaną we Francji, a następnie ręcznie wykonaną przez utalentowanych rzemieślników z Indii, Nepalu i społeczności tybetańskich. Oryginalne kreacje, w limitowanych edycjach, a czasem jako jedyne w swoim rodzaju dzieło. To vidéo ilustruje tę historię know-how i rzemieślników.
Każdy warsztat był odwiedzany, aby sprawdzić warunki pracy, jakość życia i godziwe wynagrodzenie rzemieślników. Z każdym rzemieślnikiem nawiązano osobisty związek, przy niezliczonych herbatach i spędzaniu godzin na rozmowach, tak jak powinno być w krajach azjatyckich.